Verslag: Rob van Vliet
In dit bekerduel speelde Ajax in een ietwat gewijzigde opstelling ten opzichte van de wedstrijd tegen Swift, zo zagen we onder meer Asaki Suzuki, Ruben Ligeon, Kenneth Misa Danso en Jordi Bitter in de basiself. De eerste kans op het hobbelige veld was voor Elinkwijk met een schot van afstand die fraai door Axel Weitz tot corner werd verwerkt. Even later volgde aan de andere kant de eerste mogelijkheid van Ajax toen Jordi Bitter vlak naast schoot. In de 12e minuut kwam Elinkwijk op voorsprong toen een voorzet van de flank door Daan Verkroost fraai achter keeper Weitz werd geschoten (1-0). Ajax moest aan de bak en bijna zorgde Kenneth Misa Danso voor de gelijkmaker maar zijn poging was een prooi voor de Utrechtse goalie. De vaart werd uit de wedstrijd gehaald door diverse blessure gevallen aan de zijde van Elinkwijk.
Elinkwijk had een gevaarlijke spits voorin in de persoon van Ismael Khalak die regelmatig in de diepte werd aangespeeld, maar vaak net buitenspel stond. Na ruim een half uur kon hij echter vrij uithalen vanaf de rand van het strafschopgebied maar ging zijn poging naast, even later gevolgd door een afstandschot van Foyad Dahmani dat rakeling over de lat scheerde. Zo presenteerde de 3e klasser zich prima en had Ajax erg veel moeite om tot kansen te komen. Vlak voor rust dacht de keeper van Elinkwijk de bal eenvoudig weg te kunnen werken met een kapbeweging, maar had buiten Jordi Bitter gerekend die bal van hem aftroggelde en simpel de gelijkmaker kon intikken (1-1). Zo gingen we rusten met een gelijke stand, dat de verhoudingen op het veld prima weergaf.
Ongetwijfeld zal het bij Ajax in de kleedkamer gedonderd hebben, want trainer Sander Middelbeek zal niet erg tevreden zijn geweest. We zag echter bina vanaf de aftrap alweer een grote kans voor Elinkwijk waarbij de buitenkant van de paal geraakt werd. Zo werd Ajax weer met de neus op de feiten gedrukt dat het karwei niet te licht opgevat moest worden en de volgende waarschuwing was aanstaande: in de 52e minuut moest Axel Weitz met de voet redding brengen.
Ajax ging in een hoger tempo spelen en kreeg een aantal corners op rij waarbij een bal vanaf de doellijn gehaald werd. Er werd echter wel ruimte achter de Amsterdamse verdediging wegegeven, waar Elinkwijk gretig gebruik van maakte en zo moest Axel Weitz regelmatig handelend optreden. De tijd tikte weg in het nadeel van de gasten en het spel aan beide kanten werd er niet beter op maar dat was alleen maar in het voordeel van de thuisclub dat weer alles uit de kast trok om zand in de Ajaxmotor te strooien.
Het duel bloedde dood en het thuispubliek dacht dat enig vuurwerk wel op zijn plaats was en gooide dat richting de dugout van Ajax waardoor de scheidsrechter het duel even stil legde. De wedstrijd ging richting penalty’s en beide teams stoomden de eerste keepers klaar voor de te verwachten strafschoppen, zo kwam Virgil Deen voor Axel Weitz. Hij kon meteen aan de bak bij enkele kansen van de thuisclub dat met tomeloze energie bleef aanvallen.
Beide teams kwamen echter niet meer tot scoren en zo moesten penalty’s beslissing brengen. Daarbij misten Glenn van Zoolingen, Xamm Flemming en Tristan Buis, terwijl Virgil Deen twee Elinkwijkese strafschoppen kon stoppen waardoor Ajax uitgeschakeld was. Gezien het wedstrijdbeeld kon dat niet eens onverdiend worden genoemd en zo knikkerde Elinkwijk na AFC’34 ook Ajax uit de beker.
Recente reacties