Een chique woord voor boegbeeld is icoon, en als je het over HET boegbeeld in de beginjaren van Ajax zaterdag hebt kom je uit bij mister Ajax Sjaak Swart. In het 3e seizoen van de Ajax zaterdag amateurs (1985-1986) was er behoefte aan ervaring en routine om de weg naar boven zoals gewenst door de initiator van de zaterdag 1 Johan Cruijff te vervolgen. Sjaak die overigens na zijn actieve profcarrière was blijven voetballen op hoog amateurniveau liet toenmalig KNVB 4e klasser VVGA (wat toen het 4e amateurniveau was) achter zich om weer aan de andere kant van het slootje te komen spelen bij zijn Ajax in dit geval het eerste amateurelftal.
Een dappere daad want de 2e klasse AVB was bekend om zijn hardheid en Ajax werkte als een rode lap voor de stieren uit die klasse en dan stond daar ook ineens de meest succesvolle Ajacied allertijden tegenover hun. Maar Sjaak zat er totaal niet mee. Na woeste Schotten, furieuze Spanjaarden en geniepige Italianen in Europa te hebben getrotseerd wist hij wel hoe hiermee om te gaan. Hoe ze hem ook probeerde te schoppen of verbaal te intimideren: hij ontweek het zoals topspelers dat zo goed kunnen, was mondig bijdehanter om ze vervolgens af te straffen met zijn voeten via ragfijne voorzetten, puike doelpunten en een nog altijd wiskundig precieze vrije trap. Maar het allerbelangrijkste: hij gaf het elftal vertrouwen, nam het bij de hand en de lastige stap naar de 1e klasse AVB werd via het kampioenschap bewerkstelligd.
De Ajax Zaterdag Hall of Fame kan natuurlijk niet zonder de man waar de weg naar boven echt mee begon. De enigste titel die passend is voor Sjaak Swart is dan ook Icoon en Erelid van de Ajax Zaterdag Amateurs.
Tekst: Paul Buffing
Recente reacties