De voorbeschouwing op de sociale media kanalen van onze oude buren uit de Watergraafsmeer WV-HEDW was van een heerlijk nostalgisch niveau en beschreef met de juiste gevoelens de band die deze twee clubs met elkaar hebben. Echter, we moesten meer dan 30 jaar terug in de historie om op competitieniveau de laatste uitslag te kunnen terug vinden. Ook deze wedstrijd stond bol van de sentimenten en herkenning met de gebroeders van Moerkerk, Nick Lammers, Tim de Jong en doelman Dion Thomas die allen ooit voor Ajax amateurs uitkwamen. Ik kan u alvast verklappen dat ook vanmiddag er weer een bijzondere bladzijde is bijgeschreven in het rijke boek met verhalen over deze twee oude buurtjes.

Wedstrijdbeleving door Marcel

We hoopten oprecht dat de prima tweede helft qua voetbal vorige week bij CSV Apeldoorn zijn vervolg zou krijgen in deze stadsderby tegen WV-HEDW. De start was dan ook nog hoopgevend voor Ajax, maar al snel bleek dat WV-HEDW op deze steenkoude herfstmiddag niet naar De Toekomst was gekomen voor een kop warme erwtensoep. Dat werd uitstekend geïllustreerd in de 14e minuut toen Rida Najib op het randje van het strafschopgebied zich knap vrij draaide en uithaalde in de linker benedenhoek (0-1). Ajax verviel daarna weer in alle fouten die we wekelijks terugzien. De angst om vooruit te voetballen, de ontbrekende aansluiting en wisselwerking tussen de diverse linies. Nee, Ajax mocht vervolgens daarna doelman Ruben Zandwijken bedanken dat hij met een uitstekende reflex Tim Correia van de 0-2 wist af te houden in de 22e minuut.

Het veel meer ontspannen en gedurfder voetballende WV-HEDW maakte het Ajax moeilijk. Ajax wist maar geen grip te krijgen op het duel. Pas in de 38e minuut zagen we Ajax echt dreigend voor het doel via Atilla Yildirim die zijn doelpunt (kopbal) afgekeurd zag worden wegens buitenspel. Qua kansen waren de bezoekers Ajax al lang voorbij gestreefd. Zo ook in de 40e minuut toen wederom Ruben Zandwijken met een geweldige redding de kopbal van Roy van Essen onschadelijk maakte. Het laatste wapenfeit in de eerste helft was voor Serghino Sanches die zijn schot in de 43e minuut over zag gaan, maar andermaal viel Ajax zwaar tegen in de eerste 45 minuten. Met fronsende wenkbrauwen en met een gevoel van ‘waar heb ik dat eerder gezien?’ gingen we maar richting de warme kantine.

De tweede helft
 
Met opnieuw Roy Deken (voor Xamm Flemming) en nu ook Lesley de Sa (voor Jip Bartels) aan het begin van de 2e helft waren we aanvankelijk nog goed gestemd over het vervolg. We zagen dat WV-HEDW een wat meer voorzichtiger houding had aangenomen en steeds bewuster momenten ging kiezen om toe te slaan (en dat overigens, vooruitlopend op het vervolg, uitstekend deden). Zo gaan we bijna voorbij aan de 47e minuut toen Tristan Buis terug legde op Rydell Poepon die hard maar ook net naast schoot. Ook WV-HEDW kreeg daarna een prima mogelijkheid in de 52e minuut via Nick Lammers (kopbal net over). Ajax was nu wel veel meer aan het drukken op het doel van Dion Thomas zoals in de 57e minuut toen wederom Tristan Buis de assist gaf nu op Lesley de Sa, maar Thomas voorkwam de 1-1. Niet veel later (64e minuut) zagen we Tim Correia een perfecte voorzet vanaf links geven die op het hoofd terecht kwam van Roy van Essen. Zijn kopbal spatte uiteen op de lat, maar daarna was het Rida Najib die attent genoeg was om de rebound er alsnog in te koppen (0-2) en zijn tweede treffer op het scorebord liet verschijnen.


De formatie van Sander Middelbeek voetbalde na de 0-2 als een elftal waar een chronisch gebrek is aan vertrouwen, waar de angst om fouten te maken en écht vooruit te voetballen groot is en waar het woord TEAM nog lang niet voorkomt in de inhoudsopgave. Onze sympathieke tegenstander strooide daarentegen nog meer zout in de wond en maakte bruut de misère nog groter door in de 74e minuut de 0-3 te scoren. Het was Rida Najib die zijn schot dusdanig van richting veranderd zag worden (paal) dat de rebound vervolgens een koud kunstje was voor Tim Correia. Auw, Ajax wat werd dit beschamend en dat na een hoopgevende start van de 2e helft. Het viel heel ver terug tot onder de grens van wat past bij deze mooie club. Net toen het cynisme de boventoon ging vieren veranderde Ajax net zoals een kameleon van gedaante. Eindelijk zagen we een alles-of-niets blik en
houding van naar voren zonder na te denken. Ajax zette zowaar WV-HEDW met de rug tegen de muur zeker toen Tristan Buis in de 86e minuut via de onderkant van de lat de 1-3 scoorde. Invaller Vincenzo Schep maakte het een paar minuten later helemaal bont toen hij via een snoeiharde pegel ook nog eens de 2-3 liet aantekenen. Kon het dan toch nog? Ajax ging nog meer ‘va-banque’ spelen en had in de laatste dik tien minuten meer bravoure laten zien dan in die 80 minuten daarvoor. Helaas werd dat niet meer verder beloond in die slotfase.


Wij feliciteren WV-HEDW en wijzen onze oude buren graag op de historie dat de enige, officiële zege van Ajax was in de Watergraafsmeer oftewel … tot ziens bij de return. Ondertussen maken wij ons op, met inmiddels het schaamrood op de wangetjes, voor de volgende Amsterdamse clash volgende week bij Swift op het Olympiaplein.

AJAX – WV-HEDW 2-3 (0-1)
Doelpunten: 0-1 Rida Najib (14.), 0-2 Rida Najib (64.), 0-3 Tim Correia (74.), 1-3 Tristan Buis (86.), 2-3 Vincenzo Schep (89.)
Scheidsrechter: de heer J. Besselsen
Ass.scheidsrechters: mevrouw A. de Haan en de heer K. Kwaytaal
Gele kaarten: Glenn van Zoolingen en Stany Dankerlui (beiden Ajax)

Opstelling AJAX:
Ruben Zandwijken, Stany Dankerlui, Dico Koppers, Xamm Flemming (46. Roy Deken), Serghino Sanches, Glenn van Zoolingen (86. Vincenzo Schep), Timo van Roemburg (78. Luuk Slegt), Jip Bartels (46. Lesley de Sa), Tristan Buis, Atilla Yildirim (78. Carlos Opoku), Rydell Poepon

Opstelling WV-HEDW:
Dion Thomas, Sureyo Macrander, Nick Lammers, Steven Knijnenburg (73. Tycho de Vries), Roan Mulder, Tim de Jong, Ashraf Azzouz, Rida Najib, Mick van Moerkerk (70. Tycho de Vries), Tim Correia, Roy van Essen (81. Samuel Dundas)

Klik hier voor meer foto’s van deze wedstrijd en hier om deze te bestellen.